رمان طلسم خون(رمان صحنه دار)

*چشام ازاین گرد ترنمیشد
هربار یه چیز ترسناکتروعجیبترمیدیدم،واقعا کی قراربود به این چیزا عادت کنم خودمم نمیدونستم
همهمه هابلندشدکه باعلامت رافئل همه ساکت شدنو به نشونه ی احترام براش تعظیم کردن
ماروین که ازشدت بهتوخشم میلرزید به اجبار تعظیم کرد
فقط منوارسلان بودیم که تعظیم نکرده بودیم
ارسلان لحظه ای نگام کرد،بادیدن چشای ابی رنگش دلم لرزید
دلتنگی مثل خنجر توقلبم فرو رفت
هاله ی اشک به آنی توچشام جمع شد،ارسلان اما سریع نگاه سردو یخ زده اشو ازم گرفت
قلبم ازحرکتش گرفت اما دم نزدم
که ماروین بازهم پررو پررو پرسید
_اردوان خان خوش اومدین اما دلیل بهم زدن مراسم عقدمون روهنوز نگفتین

رافئل خونسرد گفت
_ارسلان میتونی حرف بزنی

ارسلان سری تکون دادودرحالی که نگاه به خون نشسته اش رو ماروین دوخته بود،روبه رافئل بااحترامی که ازش سراغ نداشتم گفت
_جناب اردوان،این حرومزادهه جفت منو برخلاف میل من نامزد خودش معرفی کردوتواینکار آریا ادیب هم باهاش همکاری کرد،گفتن اگه اریکا راضی به عقد باشه قوانین نقض نمیشه اما دروغ گفتن قوانین نقض میشه چون من رضایت ندادم به این ازدواج

مکثی کردوبا عصبانیت ادامه داد
_این بی ناموس علاوه براین قصد داشت زن حامله ی من روبه عقد خودش دربیارهه،بچه ای که ماله منه رومیخواست صاحب بشه،بچه ای که ازخونوپوستوگوشت منه،این جرمیه که طبق قوانین میتونم بخاطرش اعدامش کنم

*به گوشام شک کردم،درست شنیده بودم یا نه گوشام مشکل پیدا کردهه بود
اونا راجب من حرف میزدن من،امامنکه حامله نبودم
بچه کجابود
من کلا سه چهار بارباارسلان سکس کرده بودم
مگه ادم باسه چهاربارحامله میشه؟!
تصاویری که مثل فیلم ازجلوچشم رد شد،بدجور فکرمودرگیرمیکرد
حالت تهوع هام،سرگیجه هام،اشتهای کاذبم

ازهمه مهمتر عادت ماهیانه ام
من خیلی وقته پریودنشده بودم
اما انقد فکرم درگیربود متوجهش نشده بودم
ناباور رومبل فرود اومدم
تصویر جمعیتی که دورتادورم بود برام تارو ناواضح بود
من من حامله بودمم؟!

_همگی راه روبرای جناب اردوان بازکنین

این صدا صدای شاهین بود
باچشای گرد شدهه از جام بلندشدم
ماروین موچ دستمو بین دستش گرفتومنوکشید سمت خودش که بهت زدهه جیغی کشیدم
هنوز توبهت صدای شاهین بودمو نمیتونستم حرکتی کنم
بابا بااخم دادزد
_اینجا چخبرشدهه شمادیگه کی هستین

مرد سیاه پوشی جلواومدوبااخم های درهم گفت
_بزودی میفهمی جناب، عقب وایساو دخالت نکن

بابا متعجب ساکت شد
مسئله انگار جدی ترازاین حرفابود که باباروهم ساکت کرد
مردای سیاه پوش کنار رفتن که رافئل به همراه ارسلان وارد شدن
بادیدنشون ازشدت تعجب خشکم زد
رافئل جلو اومدوارسلان هم بااخم های درهمو قیافه ی جدی باهاش هم قدم شد
ماروین بادیدنشون عصبی دستمو رها کردوجلوشون قدعلم کرد
_اینجاچخبرهه این مسخرهه بازیا چیه،به چه حقی مراسم عقدماروبهم زدین

نگاهی به رافئل که هیچ شباهتی بامرد شوخ طبعی که میشناختم نداشت کردوادامه داد
_کی به تواجازهه دادهه بیایی اینجا،سگ ارسلان اینجادیگه توهم نمیتونی هیچ گوهی بخوری

ارسلان پوزخندی بهش زدو باتحقیرسرتاپاشو برانداز کرد
_وقت واسه زر زر کردنت زیادهه فعلا دهن گشادتوببند تا اردوان خان کارشو بکنه

همگی باشنیدن حرفی که ارسلان زد هینی کشیدنو صدای زمزمه هابلندشد
که رافئل خیلی جدی گفت
_به شخصه اومدم تایه سری مسائل رو روشن کنم،اینجا خیلی از قوانین نقض شده ودرحق آلفای قالب ارسلان ادیب مرتکب جرم شدی من برای مجازاتت اینجام،توهینات به شخص خودمن هم جای خود دارهه جانب ماروین محتشم

ماروین درحالی که ناباور میخندید لب زد
_شوخی شوخی میکنین بامن،مردک اومدی مراسمموبهم زدی حالا دوقورتونیمتم باقیه اصلا ازکجا بدونم راست میگی هیچکس اردوان رو ندیدهه توی احمق میخوای خودتوجاش جابزنی

رافئل دستی توهوا تکون دادکه یکی ازهمون مردای سیاه پوش بارنگ پریده اومدجلو و درمقابل نگاه متعجب همه شروع به بازکردن دکمه های لباس رافئل کرد
با بازشدن پیرهن سفیدش،تتوی بزرگوعجیبی به شکل اژدها،نمایان شد
مردی که زیردست رافئل بود بلندوجدی گفت
_همگی برای جناب رافئل اردوان راد،ادای احترام کنین

خالکوبی اژدهایی که به طرز عجیبو ترسناکی روسینه ی رافئل بود درخشیدو اژدها تکونی خوردو بیرون اومد
همگی وحشت زدهه عقب رفتن که اژدهای بیرون اومدهه از بدن رافئل به همون سرعتی که بیرون اومدهه بود به بدنش برگشت

بابا بااطمینان جواب داد
_بله حاج اقا

عاقداینباراول به من بعدبه ماروین چشم دوخت
_دوشیزهه اریکا ادیب فرزند آریاادیب درسته دخترم؟

سری تکون دادم که اینبارازماروین پرسید
_اقاداماد،ماروین محتشم درسته پسرم

ماروین بله ای گفت که پوزخند صدا داری زدم
هه عاقدم دلش خوش بودا،نه من دوشیزه ی پاک دامنی که فکرمیکرد، بودم، نه ماروین ۸۰۰ساله ازش کوچیکتربود
درواقع این عوضی یه خون اشام پیربودکه فقط ظاهرش جوون موندهه بود

عاقد شروع به خوندن خطبه کرد
_دوشیزه محترمه مکرمه سرکارخانم اریکا ادیب ایا به بنده وکالت می دهید شمارا به عقد دائم وهمیشگی اقای ماروین محتشم فرزند کامران محتشم دربیارم،ایابنده وکیلم؟

نفس توسینه ام حبس شد،زنی ازتوجمع دادزد
_عروس رفته گل بچینه

*خدایا نجاتم بدهه خواهش میکنم لطفا نزار این عقد لعنتی جاری شه خدایا یه کاری بکن

عاقد دوبارهه پرسید
که همون زن بلندگفت
_عروس رفته گلاب بیارهه

عاقد دوبارهه چندتاچرتوپرت تحویلمون دادو برای بارسوم پرسید
که اینبار زن دیگه ای ازجمع بلندگفت
_عروس زیرلفظی میخواد

صدای ماروین رو به راحتی ازصدای جیغودستوهورا تشخیص دادم که باحرص غرید
_لال مونی گرفتی ،بله رو بگو تمومش کن این مسخره بازیو

پوزخندم عمیق ترشد
_خوبه خودتم قبول داری مسخره بازیه

جعبه ای رو روپام گذاشتو زیرگوشم عصبی گفت
_بله رو بگو تااون روم بالانیومدهه خودت که بهتر میدونی یه زنگ بزنم شر ارسلان ادیب کندهه شده

وحشت زدهه نگاش کردم که بالبخندپیروزی عقب کشید
جعبه ی سرمه ای رنگ روی پامو محکم فشاردادم
همهمه ها باصدای مجدد عاقد قطع شد
_عروس خانم برای چهارمین بارمیپرسم ،ایابه بنده وکالت میدهیدشمارا به عقد دائموهمیشگی اقای ماروین محتشم فرزند کامران محتشم دربیارم،عروس خانم وکیلم؟

چشاموبستموبغض لعنتیموباصدا قورت دادم
دهن بازکردم جواب بدم که صدای بلندشلیک گلوله توعمارت پیچید
باترس چشامو بازکردم
صدای جیغ زن هاو فریاد حاضرین جمع بلندشد
در عمارت باصدای بدی بازشدو صدای کوبیده شدنش همه رو ازجاپروند
شوکه به تعداد ادمایی که مثل مورو ملخ بالباسای سرتاپا سیاه وارد عمارت شدن نگاه میکردم
باصدای اشنای شخصی جمعیت به سرعت نور پراکنده شد
 

نشستم رو مبل بزرگی که سفره ی عقد زیبایی جلوش پهن شده بود
پوزخندی تلخی زدم
بابا هیچی کم نزاشته بود برای این ازدواج اجباریومضحک
ماروین کنارم رومبل جاگرفت که نامحسوس ازش فاصله گرفتمو گوشه ی مبل جمع شدم
صدای پوف کلافه اشوشنیدم بعدش صدای حال بهم زنشو
_تامیتونی بتازون،ببینم بعدعقد چه غلطی میخوای کنی

_ترجیح میدم با کثافتی مثل تو دهن به دهن نشم

نیشخند شیطانی زدوبالحن چندشی گفت
_دیروز که دهن به دهنم شدی،اومم هنوز طعم لبای سرخو خون شیرینت زیر زبونمه،نگفته بودی انقد خوش طعمی

ازانزجار صورتم جمع شد
حتی یاداوری اتفاقات دیروز حالمو بهم میزد،چه برسه به اینکه این عوضی  اینجوری با آبوتاب راجبش حرف میزد
بی ارادهه عقی زدم که صدای خنده اش خط انداخت رو اعصاب نداشته ام

*****
بابا با لبخندپهنی جلو اومد
_عاقد اومد اماده باشین

ماروین لبخندبزرگی تحویلش داد
_اماده ایم

بابانگاهی به من کرد که شاکی سرموبه معنای چیه تکون دادم که نفس کلافه ای کشیدوباتاسف سری برام تکون دادورفت
بعدازدقایقی همراه پیرمردی که دفتروشناسنامه های ماتودستش بود،به سمتمون اومدن
باورود عاقد اهنگو قطع کردنوجمع ساکت شد
مردوزناهایی که لباسای پرزرقوبرقی تنشون بود دورمون حلقه زدن
عاقد روصندلی نزدیک به من نشست
شروع کرد پرسیدن سوالاتی که بابا به تمومش تن تن جواب میداد
استرسودلهرهه امونموبریدهه بودو تنم ازشدت ترس میلرزید
میترسیدم از اتفاقاتی که قراربود بعدازاین بیوافته
 بعدازعقدباید خودموخلاص میکردم
دستوپاهام سرشده بود ازهیجانی که دلیلش وحشت ازمرگو ازدواج بامرد منفوری که ازش بیزاربودم ،بود
تودلم دعا دعا میکردم خدا برای یه بارم شدهه معجزهه کنه یه معجزه ی بزرگ که این عقد کذایی این عقد کوفتی سرنگیره و من دست به خودکشی نزنم
باشنیدن صدای عاقد دست ازجنگیدن با خودم برداشتم
_خب عروس دومادمون این دوتاجووننن دیگه 
 

خاتون بانگرانی نگام کرد
_خدامنومرگ بدهه خدانکنه،ماشالا شما اول جوونیتونه خانم،ولی برای اینکه خیالتون راحت باشه چشم ،حالابگیدببینم باید حواسم به کی باشه

اب دهنمو همراه بغضم قورت دادم
_ارسلان رومیشناسی،ارسلان ادیب،همونی که شب نامزدی اومداینجاو میخواست منوباخودش ببرهه

خاتون تن تن سرتکون داد
_بله خانم جان مگه میشه یادم برهه
_ازت خواهش میکنم حواست بهش باشه،اگه بابا یا ماروین خواستن بهش صدمه بزنن ،بهش خبربدهه این تنهاخواسته امه ازت

کاغذکوچیکی که یواشکی ادرسو شماره ی ارسلان رو روش نوشته بودم رو از زیرتشک تخت بیرون اوردمو دوبارهه دست خاتونو تو دستم گرفتموکاغذروگذاشتم کف دستش
_این شماره وادرس خونه اشه،خواهش میکنم هراتفاقی افتاد ،هرچیزی که برعلیه اش شنیدی ،بهش خبربده نزار اسیب ببینه

خاتون کاغذو گرفتو توجیبش گذاشت
بااطمینان نگام کرد
_چشم خانم،نگران نباشین

لبخندی به روش زدم که باکنجکاوی نگام کرد
_خانم جان واقعانمیفهمم یعنی میفهمما ولی درک نمیکنم،شماکه انقد به فکراین مردین شماکه انقد نگرانشین چرا میخواین با ادمی مثل ماروین خان ازدواج کنین؟!

ازش فاصله گرفتم
حق داشت همچین سوالی بپرسه ولی قرارنبود دلیل کارموبفهمه
نفس عمیقی کشیدمو بااطمینان گفتم
_توفکرکن میخوام وجدانمواروم کنم،من درحقش بدکردم لاقل بااینکار میتونم بدیموجبران کنم

خاتون حرفی نزد
هردو ازاتاق خارج شدیموازپله هاپایین اومدیم نگاه سردم رو گل هاو تزینات خونه میچرخید،دراخر رو ماروین ثابت موند
بادیدن قیافه ی نحسش بی ارادهه اخم کردم
صدای دستوجیغ جمعیت زیاد مردوزن،بلندشد
ماروین بادست گلی از رزای سرخ به سمتم اومدوتعظیم ریزی کردو گلو به سمتم گرفت
چشم غره ای بهش رفتمو بدون گرفتن دسته گل ازدستش گوشه ی لباس دستوپاگیرمو گرفتمو راهی جایگاه عقد شدم
پشت سرم باقدم های محکمی ،میومد

بادیدن تصویر روبه روم قطره ی اشک سمجی ازگوشه ی چشمم بیرون چکید
لبخندتلخی رولبای سرخم نشست
دختری که لباس بلندوسفید عروس، تنش بود بهم دهن کجی میکرد
وحقیقت تلخ رو توچشم فرو میکرد
حقیقتی که کمترنه ولی بیشترازشراب صدساله ،تلخ بودبرام
بغضی که درحال خفه کردنم بودروبه سختی فرو دادم
مشتموبازکردمونگاه خیسموبه محتویات داخل دستم دوختم
قرص برنج بود
قرصی که صبح زودباپیچوندن باباوخاتون،ازعطاری خریده بودم
اونم نه یکی بلکه پنج تا
نفسموبه سختی بیرون دادم،شایدبدترینوسخت ترین کاردنیا خودکشی بودشاید وحشتناک ترین وبدترین گناه دنیابوداما گاهی برای نجات پیداکردن برای خلاص شدن ازهمچی ،تنهاراه همینه وقتی به ته خط رسیده باشی وقتی چیزی برای ازدست دادن نداشته باشی،وقتی تواین دنیای درندشت تکو تنهاباشی
خودکشی تنها راه خلاص شدنه
قطره ای دیگه ای ازچشمم بیرون ریخت که باپشت دست پسش زدم
قرصارو داخل لباس زیرم قایم کردم تا مبدا تنهاراه نجاتمو ازم بگیرن

باواردشدن خاتون تو اتاق ازاینه دورشدم
_تی دوربگردم، خانم جان ماشالا مثل ماه شدین،چندی قشنگ شدی ،تی جان قربان

بی حرف،به سمتش رفتمودستاشو تودستم گرفتم ،بنده خدا هنگ کرد

_خاتون ازت یه خواهشی دارم 

*خاتون درحالی که سعی میکردتعجبشو بروز ندهه گفت

_خواهش چرا خانم شما امرکنین من انجام میدم

*تردیدروکنارگذاشتم

_خاتون اگه یوقت بلایی سرمن اومدازت میخوام....

پریدوسط حرفم
_عه خدانکنه خانم جان این حرفاچیه میزنین

جدی نگاش کردم
_خاتون نپر وسط حرفم،اگه بلایی سرم اومدیارفتم نیومدم هراتفاقی که افتاد قول بدهه حواست به یه نفرباشه
 

لبخندتلخی به مهربونیش زدم،شایداگه مادر داشتم الان جای خاتون اون نگرانم میشدوهواموداشت
_مرسی ولی‌..
_عا دیگه ولی چیه دختر،پروانه مادر خانمو یه معاینه کن

پروانه چشمی گفتو بابرداشتن کیفش جلواومد
اول فشارمو بافشارسنج گرفت بعد دستشو رو شکمم گذاشت
_کجات بیشتر درد میکنه

بادستم جاهایی که بیشتردرد میگرفتو نشون دادم که دستشو گذاشت روش
دقایقی چشاشوبستو دستشو تازیردلم پایین اوردکه ازخجالت خنده ام گرفت
_پروانه جان لازمه تااونجاهارو دست بزنی

قبل ازاینکه پروانه چیزی بگه خاتون سریع گفت
_بله که لازمه ،بزارید کارشوبکنه خانم جان

سری تکون دادم که لحظاتی بعد پروانه بالبخندچشاشوبازکرد
منوخاتون سوالی نگاش کردیم که خاتون هول زدهه گفت
_ارعه یانه

پروانه باهمون لبخند پلکی زد،که گیج پرسیدم
_چی ارعه یانه،چیزی شدهه نکنه مشکلی چیزی دارم

پروانه بااطمینان نگام کرد
_نه گلم مشکلی نداری،مامان پرسید مشکلی داری یانه که من خیالشو راحت کردم،نگران نباش عزیزم چیزی نیست،یه مسمومیت غذایی بودهه که رد شدهه،اما بایدبیشترمراقبت کنی تا کامل خوب شی،مثلا استرس نگیری یازیاد کارنکنی،غذاهای بیرونو فست فودونوشابه ام نخوری

سری تکون دادم
_چشم خیالت راحت،ومرسی که برام وقت گذاشتی
_خواهش میکنم عزیزم کاری نکردم که،خب دیگه من  دیگه کم کم برم دیروقته

خاتون تادم در همراهیش کرد،منم برگشتم تواتاقم تایکم درازبکشم

باپروانه دختر خاتون اشناشده بودم
خیلی دخترخوبی بودوباشوخیاوخنده هاش  یکم حالمو عوض کرده بود
حس خوبی به این مادرو دخترداشتم امانمیدونم چرا چهره ی 
پروانه انقدبرام اشنامیزد،همش به این فکرمیکردم که کجادیدمش اخرم چیزی یادم نیومدوبیخیال شدم
خاتون داشت شام بارمیزاشتو پروانه داشت برای من میوه پوست میگرفت
_ارعه جونم برات بگه دخترهه رفت جلویدونه زد توگوش پسرهه وبلندگفت خیال کردی پسرشاهی نه اقا توسروتهتو بزنن یه پشگلم نیستی،خلاصه تااینوگفت منونسترن ازخنده ترکیدیم پسرهه بنده خدا ازاون موقع دیگه تو دانشگاه جلوچشممون افتابی  نشد که نشد

بالبخندی که مصنوعی بودنش تابلوبود گفتم
_عجب پس دانشگاهم عالمی دارهه واسه خودش

پروانه درحالی که تیکه ای ازسیب به سمتم میگرفت گفت
_منکه زیاد خوشم نمیاد ازدرس خوندن اما خب چه کنیم به اجباربخاطرگرفتن مدرک دکتریمون که شدهه این دوره رو گذروندیم

باتعجب نگاش کردم
_نگو که توبااین سنت دکتری

لبخندبزرگی زدوردیف دندونای سفیدشو به نمایش گذاشت
_پس چی فکرکردی شماالان درجوار متخصص گوراش  هستین خانم،بعدم من بیشتردرسموجهشی خوندم تاتونستم توسن۲۸سالگی فوق تخصص دکترای گوارشو دل روده روبگیرم

واقعابرام جای تعجب داشت چه دخترزرنگو باهوشی بودمنکه به شخصه ۱۳سال مدرسه رو بزور خوندم چه برسه به گرفتن تخصصو این چرتوپرتا
ازجام بلندشدم
_پروانه جان بسه این همه میوه رو واسه کی پوست گرفتی باخرسی چیزی که طرف نیستی

خنده اشو خورد
_باشه دیگه نمیکنم

_مرسی،خب پروانه خانم من دیگه برم اتاقم قبل ازاینکه بابا بیاد

اومدم به سمت پله ها برم که خاتون هول زدهه ازاشپزخونه بیرون اومد
_عه خانم جان کجامیری

متعجب گفتم
_میرم اتاقم خاتون چطورمگه

لبخندعجولی زد
_نه نه منظورم این نبود،دخترم پروانه میخواد برهه گفتم قبل رفتن شماروهم یه معاینه کنه

سوالی نگاش کردم
_معاینه ام کنه؟!برای چی

اومد سمتمو نشوندم دوبارهه پشت میز
_مگه چندروزهه دل دردو حالت تهوع ندارین ،پروانه دکترگوارشه گفتش که بهتون،بزارید یه معاینه کنه ببینیم خدایی نکردهه چیزیتون نباشه
 

هینی کشیدوصورتشوچنگ زد
_هعیینن خانم صداتون چیش...

نزاشتم حرفشوکامل کنه دادزدم
_ازصبح کدوم جهنم دره ای بودی هان کدوم قبرسونی بودی،الان نگران شدی ارععهه خیلی نگرانمیی خب میگم برات میگم من خوبمم نه نههه اصلاعالیم توپ توپم ،بببین ازاین بهترنمیشم

جنون وار سیلی به صورت خودم زدم که باعث جیغ بلندخاتون شد
باهمون تن صدا ادامه دادم
_خوبم میبینی خاتون خیلی خوبم

پشت سرهم به صورتم سیلی میزدم که خاتون بلندزد زیرگریه و بزور دستامو گرفتو نگهم داشت
_خدامنولعنت کنه خدامنومرگ بدهه توروبه خدا قسم ات میدم اینجوری نکن

تقلامیکردم تاولم کنه اما حریفش نمیشدم
که کنارم نشستو بزورسرمو دراغوش گرفت
_بمیرم من برات مادر بمیرم چی به روزت اومدهه کاش قلم پام میشکست نمیرفتم بیرون

باصدای بلندی زدم زیرگریه
جوری بغضم شکست که صدام توکل اتاق پیچید
خاتون محکم بغلم کرده بود،مثل بید توبغلش میلرزیدم
نمیدونم چقد گریه کردم چقد لرزیدم که خاتون اروم پرسید
_مادرتامن پیرزنو سکته ندادی بگو چیشده اخه قربونت برم کسی اذیتت کردهه کسی چیزی بهت گفته

باهق هق دستامودورش حلقه کردم
_منو...ب..ب..بزورر ...بوسید
_هعیی کی ،کی جرعت کرد مادربگو خودتوخالی کن
_ظهر...زنگوزدن.‌..من..من فکرکردم...شمایین...دروبازکردم...ماروین بود‌.‌....اون اون اشغال بود...اومدتو...بزوربهم دست زد...بزور بوسیدوبعدازکلی تهدیدولم..کرد..رفت

خاتون اهی ازته دل کشید
_خب مادرمن چی بگم الان ،نمیگم کاراون درست بودهه نه خیلیم اشتباه بودهه،اما خب توخودت انتخاب کردی توچه بخوای چه نخوای ماروین خان فردا رسما شوهرت میشه،حق دست زدنم بهت دارهه ،توبا یه بوسه به این روز افتادی اگه فردا بخوادباهات رابطه....

باوحشت ازبغلش بیرون اومدموسرموتن تن به چپوراست تکون دادم
_نهه  نههه همچین چیزی نمیشه نه

خونسرد نگام کرد
_چه بخوای چه نخوای میشه توام نمیتونی جلوشوبگیری،الانم انقد خودتواذیت نکن بلندشو لباس بپوش بریم پایین دخترم اومدهه شبم قرارهه برهه،دوس دارهه ببینتت

حق با خاتون بود
من چه بالامیرفتم چه پایین میومدم
فردا قراربود زن ماروین بشم
تموم این چیزارو روزی که به باباجواب مثبتمواعلام کردم به جون خریده بودم
اما نه من هیچوقت فکرشم نمیکردم انقد عذاب بکشمو اینکه بخوادبهم دست بزنه،نه نمیزارم اجازه نمیدم دیگه بهم دست بزنه
همونجور که تصمیم گرفته بودم، فرداشب خودمو خلاص میکردم
بابغضی که درحال خفه کردنم بود،ازجابلندشدم
_خاتون شمابرو منم لباس بپوشم میام
_چشم میرم فقط دخترم دیگه بافکربه فردا یا اتفاقای ایندهه انقد خودتو اذیت نکن،بجاش یه تصمیم درست بگیر

_تصمیممو گرفتم خاتون دیگه ازهیچی نمیترسم
 

ازحرفای چندشو لحن کثیفش عقم گرفت
دستاموروگوشام گذاشتم تادیگه صدای نحسشونشنوم، بلندجیغ زدم
_گمشوبیرون گمشووو گمشووو

صدای خنده ی بلندش روشنیدم به دنباله اش صدای کوبیده شدن در رو
بارفتنش،بیچارهه وار روزمین فرود اومدم
تنم از سرماوترس هنوز میلرزید
عرق سردی کل تنم روخیس کردهه بود
پشت دستمو محکم رولبم کشیدم
حتی نمیخواستم ثانیه ای به حرفای مضخرفش فکرکنم
باقدم های بی جون خودم رو به حموم رسوندم
حس نجس بودن میکردم
هنوز رد دستاش روکمرموردلبای کثیفشو رو لبام حس میکردم
باعجله لباسامو دراوردمو،رفتم جلودوش اب روبازکردمو زیرش قرار گرفتم
لیفموبرداشتموباگریه افتادم به جون لباموبدنم
انقد محکم لیف رو روبدنمولبام میکشیدم که بدنم به گز گز افتادهه بودولبام خون میومد
بلندجیغ زدم
دست خودم نبود انگار تازهه معنای تصمیم احمقانه امومیفهمیدم
جنون وار،تموم شیشه های ادکلنوشامپو هارو پرت کردم روزمین
انقد اینکارو کردم تا بلاخرهه انرژیم تحلیل رفتو باهق هق رو زمین فرود اومدم

*بی حال حوله اموپوشیدمو باچشایی که بزور بازمیشد روتخت نشستم
دقایق طولانی به نقطه ی نامعلومی خیره بودم که دراتاقم به صدا دراومد
حتی برنگشتم بببینم کیه
صدای خاتون هم باعث نشد نگاش کنم
_سلام خانم جان خوبی،عه رفتین حموم عافیت باشه

چیزی نگفتم که به سمت حموم رفت
_من برم لباساتونوازسبد بردارم ،راستی خانم جان من خیلی دست تنهام فردا کمک لازم داشتم گفتم لاقل یه امشبه دخترم بیاد ور دستم..‌..

تا وارد حموم شد،صداش قطع شد
صدای هین بلندشو شنیدم
باعجله ازحموم بیرون اومدودوید سمتم
_خانم جان،خدامنومرگ بدهه چه اتفاقی افتادهه چرا حموم اون شکلی بود،خانم باشمام

صورتموبرگردوندم سمتش ،صورت نگرانش برام بشدت مسخرهه میومد
 هیچکس نگران من نمیشه مطمعنا خاتونم داشت فیلم بازی میکرد
باصدای خش داری که ازفرت جیغ زدن گرفته بودپرسیدم
_کجابودی
 

_توشوهرمن نیستی توهیچ نسبتی بامن نداری اشغال ،میفهمی نه تودلم نه توفکرم هیچ جایی نداری الانم میبینی تحملت میکنم فقطوفقط بخاطرمردیه که عاشقشم...

اومدم حرف دیگه ای بارش کنم که توصدم ثانیه دستش بلندشدوباپشت دست ضربه ی محکمی تودهنم کوبید
صدای جیغ بهت زدم باتودهنی که خوردم خفه شد
ضربه اش به قدری محکم بودکه حس کردم دندونام تودهنم خوردشد
دست لرزونمورولبم کشیدم
بادیدن خون پوزخند تلخی زدموبابغضونفرت بهش خیرهه شدم،لرزون گفتم
_حالم ازت بهم میخورهه تویه اشغال به تمام معنایی

بازوهامومحکم چنگ زدومنوکشیدسمت خودش
تکونی محکمی خوردم تاولم کنه که خم شدروصورتموباحرص اشکاری  دادزد

_تومال منی سهم منی همچیزت ازقلبت گرفته تاچیزی که لای پاته مال منه میشنوییییی ماله منه

ازوقاحتش چشام گردشد
چقد عمضی بودکه بدون ذره ای خجالت همچین زری میزد،اومدم دهن بازکنم جواب کوبنده ای بهش بدم  که تویه حرکت یهویی،دستاشو دورکمرم حلقه کردوتابه خودم بیام لباش باضرب به لبام کوبیده شد
ناباور شوکه وحشت زدهه خشکم زد
نه نهه این این امکان ندارهه این نمیتونه واقعی باشه این بی همچیز نمیتونه اینکارو کرده باشه
باخیس شدن لبام ازشوک بیرون اومدم،وقت جازدن نبود باید یه کاری میکردم
باتموم توان شروع به تقلاکردم
اما زور من کجاوزور این لعنتی کجا
ازبیچارگی اشک میریختم
لبامومحکم چفت کرده بودم تا نتونه بیشترازاین پیشروی کنه
امااون عوضی انگاربراش مهم نبودو بالذت لبای خونیمو میمکید
دقایق طولانی درحال تقلاوگریه بودم که بالاخرهه عقب کشید
باعقب کشیدنش
نفس نفس زنون دستموبلندکردموباتموم زورم کوبیدم تودهن نجسش
چشام از زور گریه تارمیدید
چهره ی لعنتیش باشیطان فرقی نداشت،نیشخندش بزرگترشد

_اینکاروکردم تاحالیت کنم من هرموقع که بخوام هرکاری که بخوام باهات میکنم توام مثل الان هیچ غلطی نمیتونی بکنی،امروز رو بیخیالت میشم،خوش ندارم اریا فکرکنه بدقولم،اما فرداشب امان ازفرداشب،اریکاعشقم حتی تصورشم نمیکنی چه کارایی قرارهه باهات بکنم توخونه ی خودمون مزاحمیم نیست چه شود ،مگه نه